- Μάγνος
- I
Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας.1. Μαρτύρησε στην Κύζικο μαζί με άλλους. Η μνήμη του τιμάται στις 28 Απριλίου.2. Ασκητής. Η μνήμη του τιμάται στις 28 Ιουνίου.II(Magnus). Όνομα επτά βασιλιάδων της Νορβηγίας.1. Μ. Α’, ο Καλός (1024 – 1047). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1035-47) και της Δανίας (1042-47). Ήταν γιος του άγιου Όλαφ, που αποκεφαλίστηκε το 1030. Ο λαός τον ανακήρυξε βασιλιά για να εξαγνιστεί εκείνο το έγκλημα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πέτυχε την ένωση μεταξύ Νορβηγίας και Δανίας και το 1043 κατατρόπωσε τους Βένδες.2. Μ. Β’ (; – 1069). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1066-69). Διαδέχτηκε τον πατέρα του Αρόλδο Γ’ Χόρντροντ και μοιράστηκε την εξουσία με τον αδελφό του Όλαφ Κίρε.3. Μ. Γ’, ο Ξυπόλυτος (1073 – 1103). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1093-1103). Γιος του Όλαφ Κίρε, υπόταξε το 1098 τα νησιά Εβρίδες, Ορκάδες και Μαν και πολέμησε εναντίον του βασιλιά της Σουηδίας. Σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια εκστρατείας στην Ιρλανδία.4. Μ. Δ’, ο Τυφλός. Βασιλιάς της Νορβηγίας (1130-35). Ήταν εγγονός του Μ. Γ’ (3.). Η προκλητική συμπεριφορά και η άστατη ζωή του προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια των αξιωματούχων της Αυλής, που με επικεφαλής τον αντιβασιλιά Αρόλδο Γκίλε και την υποστήριξη του δανέζικου στρατού τον εκθρόνισαν. Ο Μ. τυφλώθηκε και κλείστηκε στη φυλακή, όπου λίγο αργότερα πέθανε.5. Μ. Ε’, Έρλινγκσον (; – 1180). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1164-80). Ήταν ανιψιός του Μ. Δ’ (4.) και εκθρονίστηκε από τον Σβέρε. Σκοτώθηκε σε μάχη, ενώ επιχειρούσε ως επικεφαλής δανέζικου στρατού να ανακτήσει το βασίλειο.6. Μ. ΣΤ’, ο Νομοθέτης (1238 – 1280). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1263-80). Γιος του Χάακον Δ’ Χαακόνσον, εισήγαγε μια σειρά νομοθετικών μέτρων με τα οποία παγίωσε τη διαδοχή του στέμματος, καθιέρωσε ενιαίο κώδικα για το βασίλειό τουκαι μεταβίβασε τη νομοθετική εξουσία των τοπικών συνελεύσεων στον βασιλιά. Επιπλέον ενίσχυσε το εμπόριο, ίδρυσε ελεύθερες πόλεις και παραχώρησε διάφορα προνόμια στους εμπόρους της Χάνσας (1278).7. Μ. Ζ’, Έρικσον (1316 – 1373). Βασιλιάς της Νορβηγίας (1319-43) και της Σουηδίας, ως Μ. Β’ (1319-63). Ήταν εγγονός του βασιλιά Χάακον Ε’ της Νορβηγίας και γιος του Έρικ της Σουηδίας. Κατέκτησε τη Σκανία και το Χάλαντ, πραγματοποιώντας έτσι την ένωση της Σκανδιναβικής χερσονήσου, αλλά υπό την πίεση των αριστοκρατικών αναγκάστηκε να παραχωρήσει τη Νορβηγία στον γιο του Χάακον ΣΤ’ (1343) και κατόπιν ένα μεγάλο τμήμα της Σουηδίας στον γιο του Έρικ που είχε επαναστατήσει εναντίον του (1356).III(Magnus). Όνομα δύο βασιλιάδων της Σουηδίας.1. Μ. Α’ (1240 – 1290). Βασιλιάς της Σουηδίας (1275-90), με το προσωνύμιο Λαντουλός (= αγροτικός). Ήταν γιος του Μπίργκερ Γιαρλ και ανέλαβε τον θρόνο αφού εκθρόνισε τον αδελφό του Βαλντεμάρ. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αφοσιώθηκε στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας του και ευνόησε τις διακρατικές σχέσεις με τη Γαλλία.2. Μ. Β’, Έρικσον (1316 – 1373). Βασιλιάς της Σουηδίας (1319-63). Βλ. λ. Μάγνος. Όνομα επτά βασιλιάδων της Νορβηγίας (7.).
Dictionary of Greek. 2013.